Rozaczek uprzejmie donosi

Hej. W drugi weekend lutego wybrałam się na wycieczkę do Paryża. Niestety wyjazd przypłaciłam chorobą. Leżę teraz w łóżku i próbuję się wykurować.  Co do samego Paryża mam mieszane uczucia. Zabytki są naprawdę niesamowite i część z nich zapiera dech w piersiach. Natomiast, jeśli chodzi o ludzi i ogólną atmosferę to raczej nie będę za tym tęsknić. Ulice są bardzo brudne, wszędzie pełno śmieci. Ludzi multum - w sobotę wieczorem na ulicach były takie korki jak w tygodniu w godzinach szczytu w Warszawie; w metrze też tyle ludzi, że drzwi pociągu ledwo się zamykały.  Hotel, w którym się zatrzymałam był przyzwoity. Brakowało mi tylko czajnika, żeby zrobić sobie jakąś kawę czy herbatę. Ale na szczęście blisko było metro i było czyściutko.  Jedzenia francuskiego za bardzo nie skosztowałam. Na śniadanie za to zjadłam croissanta i wypiłam cafe au lait ;) Bałam się trochę, że się nie dogadam z ludźmi. Na szczęście z moja znajomością francuskiego nie było tak źle i w większości przypadków

W czasie wakacji miałam kilka okazji do tego, żeby pozwiedzać trochę nasz kraj. Pewnej soboty wybrałam się do Nieborowa. Jest to niewielka miejscowość w województwie łódzkim, niedaleko Łowicza. Znajduje się tam piękny park, na terenie którego jest pałac. Ten zespół parkowo-pałacowy jest oddziałem Muzeum Narodowego w Warszawie. Zwiedzanie pałaców czy zamków niespecjalnie mnie interesuje, w związku z czym i tym razem nie weszłam do środka. Zdecydowałam się natomiast na spacer po parku. Pałac  Na terenie parku rosły i kwitły przepiękne kwiaty. Kolory było widać w prawie każdym zakątku parku. Łabędzie z młodymi też znalazły schronienie na terenia parku. Z Warszawy do Nieborowa jest ok. 80 km. Nie jest to duża odległość, więc spokojnie można się wybrać na miły spacer po ładnym i zadbanym parku. Zwłaszcza, gdy na niebie świeci słońce a w koronach drzew cicho swoje piosenki nucą różnorodne gatunki ptaków.