Rozaczek uprzejmie donosi

Hej. W drugi weekend lutego wybrałam się na wycieczkę do Paryża. Niestety wyjazd przypłaciłam chorobą. Leżę teraz w łóżku i próbuję się wykurować.  Co do samego Paryża mam mieszane uczucia. Zabytki są naprawdę niesamowite i część z nich zapiera dech w piersiach. Natomiast, jeśli chodzi o ludzi i ogólną atmosferę to raczej nie będę za tym tęsknić. Ulice są bardzo brudne, wszędzie pełno śmieci. Ludzi multum - w sobotę wieczorem na ulicach były takie korki jak w tygodniu w godzinach szczytu w Warszawie; w metrze też tyle ludzi, że drzwi pociągu ledwo się zamykały.  Hotel, w którym się zatrzymałam był przyzwoity. Brakowało mi tylko czajnika, żeby zrobić sobie jakąś kawę czy herbatę. Ale na szczęście blisko było metro i było czyściutko.  Jedzenia francuskiego za bardzo nie skosztowałam. Na śniadanie za to zjadłam croissanta i wypiłam cafe au lait ;) Bałam się trochę, że się nie dogadam z ludźmi. Na szczęście z moja znajomością francuskiego nie było tak źle i w większości przypadków

Jak wspominałam w poprzednim poście, w zeszłym tygodniu wybrałam się z koleżankami z uczelni na 5-dniową wycieczkę do Londynu. Ponieważ, mimo angielskiej pogody, znienawidzonej przez wielu, uwielbiam Wielką Brytanię, decyzję o wyjeździe podjęłam bez najmniejszego wahania. Nie była to moja pierwsza wizyta w UK, ale wcześniej nie mogłam aż tyle czasu spędzić w Londynie. Wylot miał miejsce w środę z Modlina. Szybka odprawa, bez żadnych kłopotów z dostaniem się na pokład samolotu, bez przeglądania bagażu. Widok z samolotu był niesamowity. Chmury wyglądały jak szczyty gór pokryte śniegiem. Na zdjęciu niestety tak tego nie widać, ale za to na filmiku, który nakręciłam, jest to bardzo widoczne. Na miejscu byłyśmy, zgodnie z informacją przekazaną przez pilota, pół godziny przed planowanym czasem przylotu. Po dotarciu do hotelu i rozgoszczeniu się w pokoju, postanowiłyśmy zacząć zwiedzanie. Wybrałyśmy się też do pubu na pyszne angielskie piwko. Jednak zmęczone podróżą i chodzeniem z ciężki